zaterdag 12 oktober 2013

Meine Damen und Herren jongens en meisjes :


       www.susanzwambag.nl



Daar staat ze dan. Met haar borst vooruit. 
Haar eerste bezoekers te verwelkomen. 

En in het spotlicht, presenteer ik jullie.

Iedereen op zijn plaats want de gordijnen gaan weldra open.

 

       www.susanzwambag.nl






www.susanzwambag.nl




dinsdag 28 mei 2013

Koorddansers



Koorddansers
 

koorddansers, touw,papier, 2013
acrobaat zn. ‘koorddanser, kunstenmaker’Nnl. acrobaten (mv.) “koordedansers, in de schouwspelen der ouden” [1824; Weiland].Rechtstreeks ontleend aan het Frans of via Duits Akrobat, dat in de 19e eeuw ontleend is aan Frans acrobate ‘koorddanser’ [1751; Rey], overgenomen van Grieks akróbatos ‘id.’, letterlijk ‘op de tenen lopend’, afleiding van akrobateĩn ‘op de tenen lopen’, gevormd uit akrós ‘hoogste deel, spits’ en -bateĩn ‘gaan’ (verwant met komen).

Koorddansen is het balanceren op een strakgespannen kabel. Men kan hier zowel overheen lopen als acrobatische toeren uithalen, zoals een spagaat, koprol of salto.
Een beginnend koorddanser leert eerst naar de overkant lopen op een laag koord.

 Koorddanser
Deze kunst is de moeilijkst
de beoefenaar is zonder vangnet.
 Vlecht je verstand
tot een koord van bijtende woorden en
dan ga je.
Steek de diepe kloof van het universum over
richting jezelf
of een ander.
 Als je anderen kan overhalen
om met je mee te lopen
dan ben je de ware circus artiest.

kwal


kwal, glas,slakkenhuisjes,lijm, 2013

Lijmen


Ik had drie beestjes,
drie beestjes van steen
Een vogeltje
Een veulentje
Een varkentje.

Ze zijn gevallen 
Ze braken stuk
Ik heb ze gelijmd
't is bijna gelukt.

Ik heb drie beestjes,
drie beestjes van steen 
Een volentje
Een veukentje 
Een vargeltje.


Joke van Leeuwen
 Uit: Ozo heppie en andere versjesAmsterdam: Querido, 2000

het aquarium


 het aquarium

In deze aquarium bak zit een roze wezen dat voor altijd in dezelfde toestand zal verkeren. Het zweeft gewichtsloos is het water en zal nooit boven komen, als wel de bodem raken. De toestand blijft constant, stabiel, veilig. Iets wat in het water niet vaak voorkomt daar water behoorlijk onbetrouwbaar is. Dit aquarium blijft gesloten en zwijgzaam.
het aquarium, glas,vloeistof,vilt,diamanten, 2013

Peter de Grote


 De arm van Tsaar peter de Grote
de arm van Tsaar Peter de Grote, (oorspronkelijk van het stekelvarkentje dat wilde knuffelen) gips,acryl,kralen 2013


Peter de grote was naast tsaar van Rusland ook een rasechte verzamelaar. Ten eerste verzamelde hij verzamelingen van anderen (dat scheelde waarschijnlijk tijd). Zo kocht hij de hele collectie van de anatoom en botanicus Frederik Ruysch met onder andere een groot aantal anatomische preparaten en delen van de verzameling van Albertus Seba. In die collectie zaten echte rariteiten, dieren op sterk water en allerlei opgespelde insecten. Maar daar bleef het niet bij. Peter de Grote verzamelde ook kennis. Niet enkel over het bouwen van schepen maar ook anatomie stond op het verlanglijstje van de tsaar.

Frederik Ruysch leerde de tsaar tanden trekken. Dit beviel de heerser dusdanig goed dat hij er z’n hobby van maakte. Gewapend met het benodigde materiaal keerde hij huiswaarts. Als zelfbenoemde tandentrekker trok hij persoonlijk bij vele onderdanen en vijanden al dan niet vrijwillig een klein ivoren aandenken uit de mond. In zijn werkzame leven zaten ze in een zakje, wat hij vaak bij zich droeg als proeve van zijn “kunde”. Hij was geobsedeerd door het tandartsen vak en voerde dan ook regelmatig en schijnbaar zeer ad random “gebitscontroles” uit bij de medewerkers van zijn hofhouding en onder de manschappen van zijn leger. Werd er een verdachte tand gesignaleerd dan was Peter niet te groot om de tand er eigenhandig uit te rukken. Hij schijnt daarbij vaak zijn eigen kracht niet goed ingeschat te hebben waardoor er bij de “medische zorg” ook delen van tandvlees en kaak verloren gingen. Niemand durfde echter Peter de grote de gratis gebitsbehandeling te weigeren. Dit had grote gevolgen. Want, niet iedereen kon altijd tegen de pijn, en er was een bediende die op een zekere dag de halve arm van de Tsaar afbeet. De Tsaar was echter zo'n verzamelaar dat hij ook zijn eigen arm jarenlang op sterk water bewaarde, in een van zijn anatomische rariteitenkasten.